Αρχαία Ελληνική ζωγραφική

 

 

 

Η  ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ 

              ΤΩΝ  ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ  ΧΡΟΝΩΝ

 

 

«««   σελ. 4    

B. Τεχνικές

    Το υλικό του αρχαίου αγγειοπλάστη ήταν ο καλοκοσκινισμενος πηλός.
Τον ίδιο πηλό χρησιμοποιούσε και ο αγγειογράφος για τη διακόσμηση, ανακατεύοντας τον με διάφορες αλκαλικές ουσίες. Έτσι, και με τη βοήθεια της φωτιάς πετύχαινε αυτό το μαύρο γάνωμα για το φόντο ή τη διακόσμηση. Η ιστορία της αγγειογραφίας των ιστορικών χρόνων αρχίζει στο τέλος του 11ου π.χ. αι. με το γεωμετρικό ρυθμό. Χώριζαν δηλαδή σε οριζόντιες παράλληλες ζώνες το αγγείο και σχεδίαζαν με ευθύγραμμα και καμπυλόγραμμα τμήματα, τρίγωνα, ρόμβους ή ημικύκλια (εικ. 1). Εύρημα αυτής της περιόδου είναι οι διάφοροι τύποι του Μαιάνδρου. Συνολικά διαρκεί τρεις αιώνες.
     Με την ανάπτυξη των ταξιδιών την επαφή με την Αίγυπτο, καθώς και με τα θέματα της  Κρητομηκυναϊκης τέχνης, ένας νέος ρυθμός γεννιέται τον  7ο αιώνα στην Κόρινθο. Ο ανατολίζων ρυθμός ο οποίος κυριαρχείται από ζώνες με αναπτύγματα ζώων ή μυθικών όντων, γρύπες, χίμαιρες, σφήγκες, σειρήνες, λιοντάρια. Ουσιαστικά πρόκειται για την τεχνική του μελανόμορφου ρυθμού όπου οι μελανές μορφές χαράσσονται για την απόδοση της λεπτομέρειας και διακοσμούνται επιπροσθέτως με λευκό ή κόκκινο χρώμα.         Η Αττική την ίδια περίοδο προτιμά την τεχνική του περιγράμματος, απόδοση δηλαδή της μορφής καθώς και των λεπτομερειών με το χρωστήρα (αντιπροσωπευτικό δείγμα της τεχνοτροπίας αυτής ο μεγάλος ταφικός αμφορέας του μουσείου Ελευσίνας). Ο ρυθμός αυτός ονομάζεται Πρωτοαττικός. Προς τα μέσα του 6ου αιώνα ο μελανόμορφος ρυθμός επικρατεί στην Αττική και φτάνει σε αξεπέραστο επίπεδο κομψότητας, αρμονίας, και τεχνικής τελειότητας με τον Εξηκία και τον Αμασι.
Οι Αττικοί αγγειογράφοι εξελίσσουν τη μελανόμορφη τεχνοτροπία και τη χρησιμοποιούν στη σύνθεση αφηγηματικών σκηνών.
    Στις αρχές του 5ου αιώνα ο ρυθμός που επιβάλλεται ως ο πιο αποτελεσματικός για τη φυσικότερη απόδοση των λεπτομερειών του ανθρώπινου σώματος και των τρισδιάστατων πτυχών στο ένδυμα είναι ο ερυθρόμορφος, η τεχνική του περιγράμματος δηλαδή όπου βάφοντας το φόντο μαύρο, αφήνονταν οι μορφές στο πορτοκαλί χρώμα του πηλού και η απόδοση των λεπτομερειών γίνονταν με λεπτό χρωστήρα.


 

       σελ. 6    »»»

                      

 

                      

        HAND MADE AND PAINTED IN GREECE